Οι νομικές απαιτήσεις του ΣΕΔΕ (EU ETS) ισχύουν όταν ένας φορέας εκμετάλλευσης αεροσκαφών εκτελεί για πρώτη φορά αεροπορική δραστηριότητα, όπως περιγράφεται στο παράρτημα I της οδηγίας ΣΕΔΕ (EU ETS), η οποία δεν καλύπτεται από κάποια από τις εξαιρέσεις του εν λόγω παραρτήματος.
Δύο προϋποθέσεις πρέπει να πληρούνται προκειμένου ένας φορέας εκμετάλλευσης αεροσκαφών να επωφεληθεί από την εξαίρεση «de minimis» σύμφωνα με την υποπαράγραφο (j) του Παραρτήματος I της Οδηγίας ΣΕΔΕ της ΕΕ (EU ETS):
• ο φορέας να είναι εμπορικός αερομεταφορέας. ΚΑΙ
• να έχει εκτελέσει λιγότερες από 243 πτήσεις ανά διαδοχική περίοδο τεσσάρων μηνών (Ιανουάριος-Απρ., Μάιος-Αύγουστος, Σεπ-Δεκέμβριος) ή να έχει εκπέμψει λιγότερους από 10.000 τόνους CO2 ετησίως.
Εάν πληρούνται αυτές οι προϋποθέσεις, ο πιο πιθανός λόγος συμπερίληψης στον κατάλογο είναι ότι για τις τρέχουσες λειτουργίες του το EUROCONTROL δεν διατηρεί ολοκληρωμένα αρχεία σχετικά με τα AOC για όλους τους αερομεταφορείς που πετούν στην ΕΕ. Ως αποτέλεσμα, to EUROCONTROL ενδέχεται να μην είναι ενήμερο σχετικά με την εμπορική κατάσταση συγκεκριμένων φορέων εκμετάλλευσης (όπως ορίζεται στο άρθρο 3 της Οδηγίας ΣΕΔΕ της ΕΕ (EU ETS)). Όταν αυτές οι πληροφορίες AOC λείπουν, ο αερομεταφορέας θεωρείται ως μη εμπορικός αερομεταφορέας.
Ένας αερομεταφορέας μπορεί επίσης να συμπεριληφθεί στον κατάλογο επειδή η τελευταία παραπάνω προϋπόθεση δεν ικανοποιείται. Αυτό σημαίνει ότι σύμφωνα με τις πληροφορίες εναέριας κυκλοφορίας του EUROCONTROL και τις εκτιμήσεις εκπομπών CO2 που παράγονται από το EUROCONTROL, σε οποιοδήποτε από τα έτη μετά το 2006 πληρούνταν και οι δύο ακόλουθες προϋποθέσεις:
• σε ένα από αυτά τα χρόνια, οι ετήσιες εκπομπές CO2 εκτιμήθηκαν πάνω από 10.000 τόνους και
• τουλάχιστον σε μία από τις τετραμηνιαίες περιόδους Ιαν-Απρ., Μάιος-Αύγουστος ή Σεπτ-Δεκ του ίδιου έτους ο αερομεταφορέας πραγματοποίησε τουλάχιστον 243 πτήσεις
Το άρθρο 16 της Οδηγίας ΣΕΔΕ της ΕΕ (EU ETS) θεσπίζει μια περιορισμένη εναρμόνιση των οικονομικών κυρώσεων που θα καταβάλλονται από τους φορείς εκμετάλλευσης που δεν καταφέρνουν να παραδώσουν τον απαραίτητο αριθμό δικαιωμάτων εκπομπών (δηλαδή 100 ευρώ ανά τόνο CO2).
Γενικότερα, οι συννομοθέτες αποφάσισαν ότι τα Κράτη Μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν κανόνες σχετικά με τις κυρώσεις για παραβάσεις της εθνικής νομοθεσίας που μεταφέρουν τις απαιτήσεις της οδηγίας και ότι αυτές οι κυρώσεις πρέπει να είναι "αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές".
Δεν υπάρχει νομικό εμπόδιο για έναν φορέα εκμετάλλευσης αεροσκαφών στο να έχει πολλαπλούς χαρακτηριστικούς κωδικούς ICAO, εφόσον αυτοί συνδέονται με έναν μόνο φορέα εκμετάλλευσης αεροσκαφών. Προφανώς, είναι πιο απλό διοικητικά ένας αερομεταφορέας να χρησιμοποιεί μόνο ένα χαρακτηριστικό κωδικό κατά την υποβολή των σχεδίων πτήσης του.
Η σχετική δοκιμή στην Οδηγία ΣΕΔΕ της ΕΕ (EU ETS) για έναν φορέα εκμετάλλευσης αεροσκαφών είναι απλώς ότι υπάρχει ένα νομικό πρόσωπο υπεύθυνο για πτήσεις που φτάνουν ή αναχωρούν από αεροδρόμια της ΕΕ τα οποία δεν καλύπτονται από τις εξαιρέσεις του παραρτήματος I της Οδηγίας ΣΕΔΕ της ΕΕ (EU ETS). Μεμονωμένες εταιρείες που έχουν συσταθεί δεόντως, έχουν η καθεμία τη δική της ξεχωριστή νομική οντότητα. Ως εκ τούτου, κάθε εταιρεία υπεύθυνη για πτήσεις που καλύπτονται από το παράρτημα I είναι διαφορετική εταιρεία εκμετάλλευσης αεροσκαφών για τους σκοπούς της Οδηγίας ΣΕΔΕ της ΕΕ (EU ETS), ακόμη και αν ανήκουν στον ίδιο εταιρικό όμιλο εταιρειών.
Επιπλέον, το στοιχείο α του άρθρου 18 της οδηγίας ΣΕΔΕ (EU ETS) προσδιορίζει ένα Κράτος Μέλος διαχείρισης, σε σχέση με έναν συγκεκριμένο φορέα εκμετάλλευσης εμπορικών αεροσκαφών, με αναφορά στην υποχρεωτική άδεια εκμετάλλευσης που εκδίδεται στον εν λόγω φορέα από το οικείο κράτος μέλος. Ως εκ τούτου, τεκμαίρεται ότι κάθε νομικό πρόσωπο στο οποίο έχει εκδοθεί με άδεια εκμετάλλευσης από Κράτος Μέλος θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ξεχωριστός φορέας εκμετάλλευσης αεροσκαφών.
Μετά την ανακαταχώρηση του φορέα εκμετάλλευσης αεροσκαφών με βάση το άρθρο 18α, παράγραφος 1 ή τη μεταφορά του με βάση το άρθρο 18α, παράγραφος 2 της οδηγίας ΣΕΔΕ της ΕΕ (EU ETS) σε νέο Κράτος Μέλος διαχείρισης, το σχέδιο παρακολούθησης θα πρέπει να μεταφερθεί από ένα Κράτος Μέλος διαχείρισης σε ένα άλλο ή να υποβληθεί εκ νέου από τον φορέα εκμετάλλευσης στο νέο Κράτος Μέλος διαχείρισης.
Η διαδικασία αυτή πρέπει να συμφωνείται μεταξύ των Κρατών Μελών κατά περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη τις απόψεις του επηρεαζόμενου φορέα εκμετάλλευσης αεροσκαφών και επιδιώκοντας την ελαχιστοποίηση του οικονομικού κόστους και του διοικητικού φόρτου για τον φορέα εκμετάλλευσης αεροσκαφών.
Ο χρονική στιγμή της μεταφοράς ή της εκ νέου υποβολής του σχεδίου παρακολούθησης θα πρέπει επίσης να συμφωνείται μεταξύ των κρατών μελών και του φορέα εκμετάλλευσης.
Ένας φορέας εκμετάλλευσης αεροσκαφών, που δεν εκτελεί πτητική δραστηριότητα του Παράρτηματος I της Οδηγίας ΣΕΔΕ της ΕΕ (EU ETS) για ένα πλήρες ημερολογιακό έτος X, δεν απαιτείται να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του ΣΕΔΕ (EU ETS) για το συγκεκριμένο ημερολογιακό έτος. Ωστόσο, θα απαιτηθούν επαληθευμένες εκθέσεις εκπομπών και παράδοση των δικαιωμάτων για το έτος X σε σχέση με την πτητική δραστηριότητα του, που εκτελέστηκε κατά το ημερολογιακό έτος X-1.
Η Επιτροπή σκοπεύει να δημοσιεύει κάθε χρόνο κατά τις αρχές Φεβρουαρίου ενημερωμένο κατάλογο βασιζόμενη στις καλύτερες διαθέσιμες πληροφορίες. Σκοπός αυτής της ενημέρωσης είναι να συμπεριληφθούν οι νέοι φορείς εκμετάλλευσης αεροσκαφών που έχουν αναλάβει πτητικές δραστηριότητες που καλύπτονται από το Παράρτημα I της Οδηγίας ΣΕΔΕ της ΕΕ (EU ETS) κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος. Επιπλέον, αυτό αποτελεί ευκαιρία διόρθωσης προφανών σφαλμάτων στον ορισμό των φορέων εκμετάλλευσης ή των κρατών μελών που διαχειρίζονται.
Δεν είναι τόσο σημαντικό να αφαιρούνται οι αερομεταφορείς που παύουν τις δραστηριότητές τους, δεδομένου ότι υποχρεώσεις προκύπτουν βάσει του ΣΕΔΕ (EU ETS) από την εκτέλεση σχετικών πτήσεων στο Παράρτημα I της Οδηγίας ΣΕΔΕ της ΕΕ (EU ETS) και όχι από τη συμπερίληψη στον κατάλογο. Ωστόσο, για να παραμείνει ο κατάλογος διαχειρίσιμος διοικητικά, τη στιγμή που οι φορείς εκμετάλλευσης έχουν σαφώς πάψει να καλύπτονται από το ΣΕΔΕ (EU ETS) και δεν θα επιστρέψουν σε αυτό επειδή, για παράδειγμα, δεν υφίστανται πια ή επειδή έχουν ανακαλέσει την άδεια λειτουργίας τους, τότε η Επιτροπή θα αφαιρεί τους φορείς αυτούς από τον κατάλογο τη στιγμή της ενημέρωσής του. Θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι οι δραστηριότητες ορισμένων φορέων πιθανόν σε ένα έτος να μην καλύπτονται από το ΣΕΔΕ (EU ETS), αλλά τα επίπεδα δραστηριότητας να αυξηθούν κατά τα επόμενα έτη ώστε να καλύπτονται. Δεν έχει νόημα να τροποποιηθεί ο κατάλογος σε τέτοιες περιπτώσεις.
Υπάρχει μια εξαίρεση «de minimis» στην υποπαράγραφο (j) του Παραρτήματος I της Οδηγίας ΣΕΔΕ της ΕΕ (EU ETS), σύμφωνα με την οποία μια οντότητα παύει να είναι φορέας εκμετάλλευσης αεροσκαφών που καλύπτεται από τις διατάξεις του ΣΕΔΕ (EU ETS). Αυτή η εξαίρεση ισχύει μόνο για τους εμπορικούς αερομεταφορείς. Είναι πιθανόν επίσης να παρέχονται πτήσεις από εμπορικούς αερομεταφορείς χωρίς αμοιβή, αλλά αυτός ο παράγοντας δεν είναι σημαντικός για τον καθορισμό της υπέρβασης του ορίου «de minimis».
Συνοπτικά, όλες οι πτήσεις ενός εμπορικού αερομεταφορέα που δεν καλύπτονται από καμία από τις άλλες εξαιρέσεις του παραρτήματος I της Οδηγίας ΣΕΔΕ της ΕΕ (EU ETS) πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την αξιολόγηση της υπέρβασης του ορίου «de minimis».
Σύμφωνα με τον ορισμό του άρθρου 3 της Οδηγίας ΣΕΔΕ της ΕΕ (EU ETS) καθορίζεται ποιος είναι "φορέας εκμετάλλευσης αεροσκαφών" για τους σκοπούς του ΣΕΔΕ (EU ETS). Ο ορισμός αυτός, αναφέρεται σε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που εκμεταλλεύεται αεροσκάφος τη στιγμή που εκτελεί μία αεροπορική δραστηριότητα που καθορίζεται στο παράρτημα I της Οδηγίας ΣΕΔΕ της ΕΕ (EU ETS) (π.χ. αναχώρηση πτήσης ή άφιξη πτήσης σε αεροδρόμιο στην επικράτεια της ΕΕ). Εάν η ταυτότητα του φορέα εκμετάλλευσης δεν μπορεί να εξακριβωθεί, τότε ο ιδιοκτήτης του αεροσκάφους θεωρείται ότι είναι ο φορέας εκμετάλλευσης, εκτός εάν ο ιδιοκτήτης προσδιορίσει τον σχετικό αερομεταφορέα.
Η κύρια λειτουργία του καταλόγου των φορέων εκμετάλλευσης αεροσκαφών που δημοσιεύει η Επιτροπή είναι να διευκολύνει τη χρηστή διοίκηση του ΣΕΔΕ (EU ETS) παρέχοντας πληροφορίες σχετικά με το ποιο Κράτος Μέλος θα ρυθμίζει έναν συγκεκριμένο φορέα εκμετάλλευσης.
Πρέπει να τονιστεί ότι η συμπερίληψη στον κατάλογο των φορέων εκμετάλλευσης αεροσκαφών που δημοσιεύει η Επιτροπή δεν είναι καθοριστική ως προς το αν ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο είναι φορέας εκμετάλλευσης αεροσκαφών. Αυτό διευκρινίζεται σαφώς στο Μέρος 1 της παραγράφου (3) του Παραρτήματος του Παραρτήματος Ι της Αναζήτησης Αποφάσεων για διαθέσιμες μεταφράσεις των προηγούμενων. Επιπλέον, ένα ξεχωριστό ενημερωτικό σημείωμα έχει δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα Europa σχετικά με το ρόλο του καταλόγου του οποίου η κύρια λειτουργία είναι να διευκολύνει τη χρηστή διοίκηση του ΣΕΔΕ (EU ETS) ενημερώνοντας τις ρυθμιστικές αρχές και τους φορείς εκμετάλλευσης αεροσκαφών στην αναζήτηση διαθέσιμων μεταφράσεων των προηγούμενων σχετικά με το ποιος ρυθμίζει ποιον. Αντίθετα, οι φορείς εκμετάλλευσης αεροσκαφών που περιλαμβάνονται στον κατάλογο δεν εμπίπτουν στο ΣΕΔΕ (EU ETS) εάν εκτελούν μόνο αεροπορικές δραστηριότητες που εξαιρούνται βάσει του παραρτήματος I της οδηγίας 2003/87/ΕΚ.
Ένας small emitterείναι ένας μη εμπορικός αερομεταφορέας (i) του οποίου οι πτήσεις συνολικά εκπέμπουν λιγότερους από 10.000 τόνους CO2 ετησίως· ή (ii) που εκτελεί λιγότερες από 243 πτήσεις ανά περίοδο για 3 διαδοχικές περιόδους 4 μηνών. Ένας small emitterμπορεί να επωφεληθεί από μια απλοποιημένη διαδικασία για να παρακολουθεί των εκπομπών CO2 από τη πτητική του δραστηριότητα. Αυτή η διαδικασία περιγράφεται στην ενότητα 4 του παραρτήματος XIV της Απόφασης Παρακολούθησης και περιλαμβάνει τη χρήση ενός εργαλείου υπολογισμού που αναπτύχθηκε από το EUROCONTROL ή παρόμοιο εργαλείο που έχει αναπτυχθεί από άλλους οργανισμούς.
Στο παραρτήμα XV της Απόφασης Παρακολούθησης αναφέρεται ότι για τον προσδιορισμό του φορέα εκμετάλλευσης αεροσκαφών, που ορίζεται στο άρθρο 3 της Οδηγίας ΣΕΔΕ της ΕΕ (EU ETS), πρέπει να χρησιμοποιείται το χαρακτηριστικό του ICAO στο πεδίο 7 ενός σχεδίου πτήσης ή, απουσία τέτοιου χαρακτηριστικού, να χρησιμοποιείται ο αριθμός νηολογίου του αεροσκάφους.
Στις περιπτώσεις που ο φορέας εκμετάλλευσης του αεροσκάφους δεν μπορεί να αναγνωριστεί, τότε η νομοθεσία ορίζει ότι ο ιδιοκτήτης είναι υπεύθυνος.
Θα πρέπει να ακολουθηθεί η ίδια βασική διαδικασία όπως στο 3.1 παραπάνω. Ωστόσο, το Κράτος Μέλος διαχείρισης καθορίζεται σύμφωνα με τις μεγαλύτερες αποδιδόμενες εκπομπές κατά το πρώτο έτος λειτουργίας, οι οποίες ενδέχεται να μην είναι ξεκάθαρες άμεσα και να μην καθορίζονται οριστικά έως ότου ο φορέας εκμετάλλευσης συμπεριληφθεί σε αναθεωρημένο κατάλογο που δημοσιεύει η Επιτροπή. Ως εκ τούτου, ο φορέας εκμετάλλευσης δεν μπορεί να υποβάλει για έγκριση σχέδιο παρακολούθησης στο Κράτος Μέλος διαχείρισής του.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο φορέας εκμετάλλευσης υποχρεούται να προσδιορίζει τις εκπομπές του με αναδρομική ισχύ για το χρονικό διάστημα που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του ΣΕΔΕ (EU ETS). Για την περίοδο που ο φορέας εκμετάλλευσης δεν έχει αποδοθεί σε Κράτος Μέλος διαχείρισης, ο φορέας μπορεί να προσδιορίσει τις εκπομπές του σύμφωνα με την προσέγγιση της ενότητας 5 του παραρτήματος XIV της Απόφασης Παρακολούθησης για την κάλυψη "κενών στα δεδομένα". Αυτό επιτρέπει στον φορέα εκμετάλλευσης να προσδιορίζει τις εκπομπές που λείπουν για λόγους που δεν εξαρτώνται από αυτόν, με μια απλοποιημένη μέθοδο.
Όταν το Κράτος Μέλος διαχείρισης είναι σαφές από τη φύση της πτητικής δραστηριότητας του φορέα, οι αερομεταφορείς μπορούν να υποβάλλουν σχέδια παρακολούθησης σε ανεπίσημη βάση στο Κράτος Μέλος διαχείρισης πριν την επίσημη συμπερίληψη σε αναθεωρημένο κατάλογο φορέων εκμετάλλευσης που δημοσιεύει η Επιτροπή.
Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες πτήσεων που εξαιρούνται από το ΣΕΔΕ (EU ETS). Αυτές περιέχονται στο παράρτημα I της Οδηγίας ΣΕΔΕ της ΕΕ (EU ETS) και περιλαμβάνουν διάφορες πτητικές δραστηριότητες όπως: έρευνα και διάσωση, κρατικές πτήσεις που μεταφοράς αρχηγών κρατών τρίτων χωρών, αρχηγών κυβερνήσεων και υπουργών κυβερνήσεων, αστυνομικές πτήσεις.
Υπάρχουν ειδικοί χαρακτηριστικοί κωδικοί για τον προσδιορισμό αυτών των τύπων πτήσης, οι οποίοι θα πρέπει να συμπληρώνονται στο σχέδιο πτήσης που κατατίθεται από τον αερομεταφορέα, προκειμένου να εξαιρεθεί με σωστό τρόπο η πτήση. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους τύπους πτήσεων που εξαιρούνται και των σχετικών κωδικών που πρέπει να εισαχθούν στο σχέδιο πτήσης παρέχονται στο Παράρτημα I Απόφαση1.
Τι πρέπει να κάνει ένας νέος φορέας με άδεια εκμετάλλευσης της ΕΕ σύμφωνα με την οδηγία ΣΕΔΕ της ΕΕ (EU ETS);
Για τους νεοεισερχόμενους, οι απαιτήσεις του ΣΕΔΕ (EU ETS) ξεκινούν από τη στιγμή που ένας αερομεταφορέας εκτελεί αεροπορική δραστηριότητα οριζόμενη στο Παράρτημα I της Οδηγίας ΣΕΔΕ της ΕΕ (EU ETS), δηλαδή αναχωρεί ή φθάνει σε αεροδρόμιο στην ΕΕ. Το υπεύθυνο Κράτος Μέλος διαχείρισης για όλες τις πτυχές της διαχείρισης του ΣΕΔΕ (EU ETS) όσον αφορά τον φορέα εκμετάλλευσης είναι το Κράτος Μέλος που εξέδωσε την άδεια λειτουργίας. Για μια δραστηριότητα που ξεκινά το Έτος Χ θα πρέπει να ακολουθηθούν τα ακόλουθα βήματα από τον νέο φορέα εκμετάλλευσης αεροσκαφών και το Κράτος Μέλος διαχείρισης:
Οι φορείς εκμετάλλευσης θα πρέπει να υποβάλουν σχέδιο παρακολούθησης στο Κράτος Μέλος διαχείρισης το συντομότερο δυνατό.
Το Κράτος Μέλος Διαχείρισης θα πρέπει να εγκρίνει το σχέδιο παρακολούθησης και ο φορέας εκμετάλλευσης θα πρέπει να παρακολουθεί τις εκπομπές του σύμφωνα με τις μεθόδους του σχεδίου παρακολούθησης, την απόφαση παρακολούθησης και τις σχετικές πτυχές των εθνικών κανόνων και διαδικασιών των Κρατών Μελών.
Ο φορέας εκμετάλλευσης πρέπει να συντάξει μια έκθεση εκπομπών για το ημερολογιακό έτος X και να την επαληθεύσει από έναν πιστοποιημένο επαληθευτή στην αρχή του έτους X+1.
Ο φορέας εκμετάλλευσης υποβάλλει την έκθεση επαληθευμένων εκπομπών στο Κράτος Μέλος διαχείρισης έως τις 31 Μαρτίου του έτους X+1.
Ο φορέας εκμετάλλευσης πρέπει να παραδώσει επαρκή δικαιώματα εκπομπών για να καλύψει τις εκπομπές του κατά το ημερολογιακό έτος X.
